Bij onze Oosterburen is dat een hele titel: Herbstmeister. In Gouda moeten we er nog even aan wennen maar het kan zomaar gebeuren want afgelopen weekend behaalden de Goudse rugbyers de 6e overwinning op rij door in Den Haag van sub-topper Te Werve te winnen. De vooraf redelijke gevreesde formatie van voorheen Shell-expats en KMD-dakdekkers – nog steeds een onvoorstelbare combinatie – bleek niet zo sterks als in eerdere confrontaties. Het normaliter (ook) redelijk fysiek spelende Te Werve wil nog wel eens enkele reacties uitlokken (of vice versa) en daarmee voor wat verhitting zorgen in de koudere maanden, maar deze keer was daar geen sprake van. Beide teams maakten er in aanvankelijk goede omstandigheden een mooie middag van maar door natheid en wind in de tweede helft werd het allemaal wat rommeliger in de tweede helft. Spannend was het echter na 1 helft al niet meer. De Goudse jonge driekwartlijn kon de gaten makkelijk vinden en na veertig minuten was het gat al meer dan 10 punten. In het tweede bedrijf, meer scrums, meer wind en (dus?) bleven de teams redelijk bij elkaar in de buurt. Uitslag was 48-19 in Goudsch voordeel en daarmee dus een halve dozijn overwinningen aan elkaar geregen…. en dan staat RFC Gouda ineens bovenaan in de 3e Klasse Zuidwest. Ik mag het woord Promotiespook niet meer gebruiken want deze groep is in tegenstelling tot die van 20 jaar geleden wel klaar voor de Tweede Klasse. Aanstaand weekend, thuis, tegen laagvlieger en nummer 9 Sanctus Virgil wat wist te verrassen door van Breda te winnen, dus van onderschatting geen sprake en weer een signaal dat (tegenwoordig) de verschillen klein zijn in die competitieve 3e Klasse Zuidwest.
De Batavieren (a.k.a. RFC Gouda 2) namen het in Gouda op tegen het Leidsch Studenten Rugby Gezelschap. Mede door aanvullingen vanuit colts en Dordrecht is dit allang niet meer zo’n confrontatie der speelstijlen als voorheen maar het blijft die ene partij die liefst zo recht mogelijk naar voren wandelt tegen die andere partij die het liefst er omheen wil rennen. En zo ging het dus no ook weer. Studenten kwamen heel snel en eigenlijk beetje geflatteerd op 0-28 door 4x ongeveer 60 meter te sprinten: Hun kracht, Batavieren zwakte. Grappig was dat daarna het een beetje voorbij was met het gedraaf der studenten. Batavieren scoorden 2 maal en het leek zowaar weer (eventjes) een wedstrijd. Bij rust pronkte 12-35 op het scorebord en met wind mee dacht de Gouds-Dordtse combinatie nog een kans te hebben. Maar met 14 en later zelfs 13 was het toch best wel snel gedaan met dat ietwat naïeve idee. Ergens halverwege de tweede helft was het 22-59 toen twee koppen keihard tegen elkaar kwamen. Het redelijk domme & onbesuisd inkomen werd bestraft met een minstens zo primaire reactie. Als getuige, verdachte en ervaringsdeskundige aan gene zijde mag ik toch wel constateren dat de studenten wel heel veel misbaar maakten en wel erg makkelijk over het feit heen stapten dat ze al gewaarschuwd waren voor hun onbezonnen manier van ‘rucks clearen’. Na wat overleg tussen captains en goed leidende ref Dagmar (HULDE!) werd besloten het zo maar te laten. Volgende week mogen de Batavieren naar de TU voor ook daar een confrontatie met de nummer 9 van de competitie. De Houten Pollepel staat op het spel, dus BALVU !! (Batavieren Aller Landen Verenigt U)
